[001] non magis quam firmarius qui alieno nomine tenet. Si autem servus [002] perquisitum fecerit tenendum libere de feoffatore suo, et dominus tenementum [003] illud in manum suam non ceperit, tunc si extraneus vel feoffator [004] suus eum eiciat et contra servum excipiat de villenagio, elidetur exceptio [005] per replicationem, quia in hoc casu competit servo replicatio, scilicet quod [006] ad alium non pertinet exceptio. <Item esto quod servus extra potestatem [007] domini constitutus perquisitum fecerit, prius oportebit dominum disrationare [008] servum, et tunc demum se ponere poterit in tenementum. Sed [009] esto quod feoffator servi hoc non permiserit, sed se posuerit in seisinam, [010] vel extraneus forte: qui habebit assisam novæ disseisinæ,4 vel dominus vel [011] servus? Dominus non quia numquam seisinam habuit. Si servus petere [012] velit per assisam obstabit ei exceptio villenagii. Sed re vera quidquid dicatur, [013] servus extra potestatem domini constitutus, cum sit in statu libero, [014] contra dominum proprium,5 multo fortius in6 statu libero erit contra non [015] dominum qui nihil iuris habet in persona servi. Et sic si dominus non [016] habuerit exceptionem servitutis, nec extraneus multo fortius. Si servus [017] fuerit statu libero et ita in statu dubio, semper erit pro libertate iudicandum [018] donec probetur in contrarium, et sic primo procedat assisa quasi de [019] libero7 et postea agatur de statu, quia præiudicialis est disseisina.> Si ei [020] qui est extra potestatem domini sui petenti restitutionem opponatur exceptio [021] villenagii, non habebit locum exceptio antequam corpus disrationetur [022] in causa status ut prædictum est, etiam si opponens parentes [023] producat querentis ad exceptionem illam probandam, quia si ita, sequeretur [024] quod causam status deduceret in iudicium et quod ita simul terminarentur [025] tam causa status quam assisa, quod esse non debet in personis eorum [026] qui fuerint extra potestatem dominorum in statu libero et quasi sui iuris. [027] Si autem opponatur huiusmodi exceptio alicui qui fuerit sub potestate [028] domini, si fuerit servus proprius et ad exceptionem probandam producti [029] fuerint parentes qui eum servum probaverint, tunc locum habet quod per [030] hoc terminatur tam causa status quam assisa. Et talis liberabitur domino [031] suo ut villanus. Etiam8 per hoc terminabitur utrumque. Illud idem erit si [032] villanus contendat se esse liberum sub potestate domini constitutus, et [033] perquirat breve de servitiis et consuetudinibus quod dominus non9 exigat [034] ab eo etcetera. Et dominus opposuerit villenagium et parentes produxerit, [035] utrumque placitum per hoc terminabitur, indirecte tamen. Idem erit si [036] cum villanus iustificari non possit a domino suo quod ei faciat servitia, [037] vel cum villanus breve de pace perquisiverit cum sit sub potestate domini [038] et nullum breve præcessit de nativitate sua, et dominus sibi perquisiverit