[001] tunc oportet tam disseisitorem quam substitutum in brevi comprehendere, [002] cum substitutus teneatur ad restitutionem si factum depositi advocaverit [003] et depositus teneatur ad pœnam. Si autem post impetrationem substitutus [004] fuerit alius ante captionem assisæ, tunc licet in brevi non nominetur tamen [005] tenebitur, secundum quod factum depositi advocaverit vel non advocaverit. [006] Si autem nullus omnino ante captionem assisæ fuerit substitutus, tunc [007] procedat assisa contra depositum per tale breve, scilicet quod talis canonicus [008] vel monachus quondam abbas etcetera. Et si abbas fuerit substitutus [009] ante impetrationem, tunc, quod talis monachus quondam abbas et talis ei [010] substitutus etcetera. Si autem disseisitor mutaverit dignitatem, fiat mentio [011] in brevi de dignitate. Si autem abbas vel prior disseisitor mortuus fuerit [012] ante impetrationem vel post, et sive ante creationem alterius abbatis vel [013] post, et sive nomen exprimatur illius qui mortuus est in brevi sive non, in [014] causa disseisinæ cadit breve et extinguitur assisa in eo quod pœnalis est, [015] f.190] tenet tamen quantum ad abbatem substituendum in eo quod est [016] restitutoria, et non refert utrum breve impetratum sit contra prædecessorem [017] sub nomine dignitatis tantum, vel sub nomine proprio et nomine [018] dignitatis. Si autem abbas querens mortuus fuerit, eodem modo cadit [019] breve sub nomine suo impetratum, quia non erit qui respondeat si non sit [020] qui queratur cum iniuria sit personalis. Si autem impetratum fuerit in [021] causa proprietatis contra aliquem abbatem, vel in causa possessionis quæ [022] non est pœnalis, sicut in assisa mortis antecessoris, si tenens abbas mortuus [023] fuerit et impetratum fuerit contra eum sub nomine dignitatis vel officii [024] tantum et non sub nomine proprio, semper tenebit breve in persona successoris [025] quod fuit impetratum sub nomine prædecessoris, quia quoad [026] nomen dignitatis idem est successor cum prædecessor, quia non mutatur [027] dignitas propter diversitatem personarum. Si autem sub nomine proprio et [028] sub nomine dignitatis simul, sive successor idem1 habeat nomen cum prædecessore [029] sive non, sed diversum, cadit breve: quia licet idem sit nomen, [030] tamen diversum est propter diversitatem personæ, licet videatur contrarium, [031] sicut si nominaretur Henricus pater scilicet et filius vel successor [032] eodem nomine. Si autem impetratum2 contra prædecessorem et qui depositus [033] fuerit, tenetur contra substitutum sive sub nomine dignitatis tantum [034] vel sub utroque, quia deponi posset in fraudem.
Exceptio contra personam querentis et imprimis de statu.
[036] SI vero nihil sit quod excipi possit contra breve, sed cum sufficiens sit in [037] omni sui parte, non abrasum in loco suspecto licet tamen in narratione et [038] in facto. Item si non deletum vel alio quocumque modo vitiosum et in [039] prima sui figura, proposita intentione querentis et fundata, tunc demum3
Volume 3, Page 83
Next