[001] iudicium in iudice. Videtur tamen quod aliquando pertinet iudicium ad [002] iuratores cum super sacramentum suum dicere debeant, dum tamen secundum [003] conscientiam, si talis disseisiverit talem vel non disseisiverit, et secundum [004] hoc reddatur iudicium. Sed cum ad iudicem pertineat iustum [005] proferre iudicium et reddere, oportebit eum diligenter deliberare et examinare [006] si dicta iuratorum in se veritatem contineant, et si eorum iustum sit [007] iudicium vel fatuum, ne si contingat eum13 iudicem14 eorum dicta sequi et [008] eorum iudicium falsum faciat iudicium vel fatuum. Est enim falsum iudicium [009] et fatuum, et sic esse poterit falsum iudicium vel fatuum ut infra [010] plenius dicetur de convictionibus. Item cum superius dicatur quod vicecomes [011] faciat tenementum reseisiri de catallis etcetera, et tenementum15 [012] esse in pace, illud16 hodie non observatur, sed loco illius clausulæ debet [013] iudex diligenter providere quod omnia damna restituantur disseisito, cum [014] constiterit iustitiariis per sacramentum iuratorum disseisinam esse factam. [015] Et ita diligens esse debet in hac parte quod damna restituantur cum ipsa [016] re, ne disseisitoribus in posterum ex negligentia eorum detur voluntas vel [017] materia delinquendi per disseisinam, et ne ex alieno damno lucrum reportent17 [018] vel commodum. Videndum est igitur quid debeat restitui disseisito. [019] Et sciendum quod ipsa res cum fructibus omnibus medio tempore [020] perceptis, scilicet a tempore disseisinæ usque ad iudicium perceptis et [021] percipiendis. <Quia quamvis quis disseisinam fecerit, catalla sua inventa18 [022] et illata in tenementum amittere non debet. Item quod tenementum esse [023] debeat in pace non dicitur sine causa, quia ex quo vicecomes breve regis [024] susceperit,19 non debet tenementum vel possessio ad alium transferri, nec [025] iniuria minui nec augere, sed omnia in pace debent remanere usque ad captionem [026] assisæ.> Et hoc si omnino eiectus fuerit a tenemento. Si autem [027] impeditus quo minus quiete et in pace uti possit, licet a tenemento omnino [028] eiectus non fuerit, recuperabit principaliter pacem et quietem, et præterea [029] secundario omnia damna quæ sustinuit per prædictum impedimentum. [030] Item etiam etsi non omnino eiectus fuerit, tamen alius usus fuerit20 in suo [031] contra suam voluntatem, recuperabit libertatem et quietem et excludet [032] servitutem. Recuperabit etiam omnia damna quæ sustinuit per prædictum [033] usum iniustum.
De pna disseisitoris multiplici.
[035] DISSEISITOR autem pro disseisina triplicem pnam sustinebit, et aliquando [036] quartam sustinere deberet. Prima enim talis est quod erit in [037] misericordia domini regis, pro qualitate et modo disseisinæ pnam habebit [038] maiorem vel minorem, ut si cum armis vel sine, et numquam minor erit