Harvard Law School Library

Bracton Online -- Latin

Previous   Volume 3, Page 65  Next    

Go to Volume:      Page:    




Si nullus venerit.


[002] IN adventum autem iustitiariorum si nullus venerit, nec querens nec ille
[003] de quo queritur, tunc erit assisa quasi vacua et omnes plegii sui erunt
[004] in misericordia. Si autem ille de quo queritur venerit et querens non,
[005] querens et plegii erunt in misericordia et ille de quo queritur recedet
[006] sine die, nisi querens se velit essoniare, quod bene ei licebit, sed querens
[007] ad aliud breve consimile si voluerit recuperabit. Si autem querens venerit
[008] et alius non, plegii de attachiamento erunt in misericordia, et ipse similiter
[009] si fuerit attachiatus, et capietur assisa per defaltam ut infra. <Si autem
[010] nulla pars venerit, nec querens nec ille de quo queritur, quod per iudicium
[011] f.182b] curiæ quieti recedant, omnes in misericordia, scilicet principales
[012] personæ et plegii.> Item in adventu iustitiariorum aut omnes veniunt,
[013] tam querens quam ille de quo queritur, secundum quod fuerint plures
[014] vel unus, quo casu statim procedatur ad assisam, nisi forte de gratia
[015] iustitiariorum in casu licito velint transigere vel pacisci. In quibusdam
[016] vero casibus nihil aliud erit nisi quod querens se retrahat, vel ille de quo
[017] queritur cognoscat disseisinam. Et qui si ita in principio sine aliqua14
[018] causa iusta simpliciter retraxerit, sive in assisa disseisinæ sive in alia
[019] quacumque assisa vel placito, numquam ad consimile breve recuperabit.
[020] Si autem incepta fuerit assisa vel placitum quodcumque et error forte
[021] fuerit in impetratione, ita quod breve stare non possit sed cadit tamquam
[022] vitiosum, sive querens dicat quod sequi noluerit breve illud, vel se simpliciter
[023] retrahat vel licentiam recedendi petat vel alio quocumque modo,
[024] ad aliud breve recuperare poterit quod non sit vitiosum, quia ad actionem
[025] non respondetur nec contra actionem excipitur, sed contra breve propter
[026] vitium et errorem, et actio in se integra est et non incepta. Et unde cum
[027] nihil in iudicium deducatur nisi exceptio contra breve, si simpliciter se
[028] retrahat a brevi, non tamen se retrahit ab actione quæ in iudicium non
[029] deducitur, nisi expresse dicat quod se retrahat ab utroque. De errore vero
[030] brevis infra dicetur de exceptionibus, sed quicumque et qualitercumque
[031] se retraxerit simpliciter, sive dicat retraho me a15 brevi isto, vel recedo,
[032] vel nolo amplius sequi, vel alio modo, impune non recedet,16 quia ipse et
[033] plegii de prosequendo erunt in misericordia. Cum autem petant licentiam
[034] recedendi et eis17 gratis concedatur, impune recedet. Si autem breve competens
[035] sit, et18 nihil sit quod excipi poterit contra breve nec contra personam,
[036] si res et actio in iudicium deducantur et non sit error in quantitate
[037] rei petitæ, si tunc petat licentiam recedendi, simpliciter recedit19 ab
[038] utroque et numquam ad aliud breve consimile recuperabit. Item dicitur
[039] retraho me versus talem forte quia nihil tenet, in quo casu nihilominus ad



Notes

14. alia, MSS. var.

15. de, OA, LA, MC, MG, OC.

16. recedat, OB, MA, MB, CM.

17. ei, OA, CE, LA, MC, Co.

18. Om., OB, MA, MB.

19. recedet, OB, MA, MB, CM, Y, MG.


Contact: specialc@law.harvard.edu
Page last reviewed April 2003.
© 2003 The President and Fellows of Harvard College