[001] iuratam illam: et interim terram illam videant. Et inde1 ita interim se [002] certificent quod præfatos iustitiarios nostros etcetera, ad præfatum diem [003] plenius inde2 certificare possint, si milites iuratores venire debeant coram [004] rege. Si autem fieri debeat3 coram vicecomite et coronatoribus, tunc sic: [005] Et inquisitionem quam inde feceris scire facias iustitiariis nostris tali die [006] per litteras vestras sigillatas sigillo tuo et sigillis prædictorum iuratorum, [007] et per duos ex illis per quorum sacramentum inquisitionem illam feceris. [008] Et infiniti sunt casus qui redigi possunt in inquisitionem istam.
Item cognoscere potest quod seisitus fuit ut de feodo, sed antequam illam desponsaret illam dederat ita quod numquam postea etcetera.
[010] ITEM contra uxorem petentem excipere poterit quod si in seisina fuit ut de [011] feodo, tamen terram illam dederat antequam eam desponsaret, ita quod [012] die quo vir suus eam desponsavit non fuit in seisina, nec umquam postea [013] quod eam inde dotare posset,4 quia alius illam tenuit in feodo vel ad vitam [014] quacumque ratione et numquam deliberata fuit in vita viri. Ad quod respondere [015] poterit mulier replicando quod licet numquam seisinam habuit [016] vir suus postquam eam desponsavit, tamen dotata fuit sub tali condicione [017] quod terra illa assignaretur ei in dotem cum esset deliberata. Et super hoc [018] procedendum est ad inquisitionem. Item excipere poterit contra mulierem [019] quod si vir suus inde seisinam habuit ut de feodo, tamen non ita in5 feodo [020] quod eam dotare posset, et6 terra illa fuit ius alienum et illam amisit per [021] iudicium. <Et quod mulier amittit dotem ubi vir per iudicium7 et8 eo [022] constiterit, inveniri poterit de itinere Martini de Pateshilla in9 comitatu [023] Lincolniæ anno regis Henrici decimo, de Alicia quæ fuit uxor Ricardi filii [024] Dyvæ.10> Ad hoc autem respondere poterit mulier quod seisitus fuit ut de [025] feodo ita quod eam dotare potuit, et si illam amisit per iudicium hoc fuit [026] per fraudem, quod esse poterit. Ut si uxor ad ostium ecclesiæ dotata fuerit [027] nominatim et vir postmodum dotem nominatam alienaverit aliquo titulo [028] alienationis, et postmodum11 seisinam sibi resumpserit quocumque modo, [029] et implacitatus fuerit ratione12 primæ alienationis et sic per iudicium amiserit: [030] hoc postmodum mulieri dotem petenti non nocebit, quia ante alienationem [031] dotata fuit et incepit13 ius habere, quod quidem per factum viri [032] sui mutari non debuit.
Item replicatio uxoris si ex dolo vel negligentia viri vir scienter amitteret ut uxorem defraudaret de dote habenda post mortem.
[034] ITEM replicare poterit mulier quod si per iudicium recuperavit hoc fuit [035] per dolum vel per negligentiam viri, ut si vir scienter et in14 odium uxoris