Bracton: Thorne Edition: Latin. Volume 3, Page 36

Harvard Law School Library

Bracton Online -- Latin

Volume 3, Page 36

Next

Go to Volume: Page:

[001] et cirographum vel¹ finem factum, nisi hoc fecerit per conventionem duplicatam:
[002] ut si ita convenerit in donatione quod nisi hoc factum fuerit vel
[003] non fuerit, bene liceat tali se ponere in seisinam non obstante fine facto
[004] vel conventione vel homagio. Videndum erit utrum satisfactum fuerit²
[005] conventioni vel fini sufficienter et modo debito, et ita quod ille qui se in
[006] seisinam posuerit³ contentus esse debeat de satisfactione. Item non competit
[007] ei assisa qui tenet per legem Angliæ vel nomine dotis vel alio quocumque
[008] modo ad vitam, et ita quod habeat liberum tenementum, si vastum
[009] fecerint⁴ vel destructionem, si dominus capitalis vel amicus cuius interfuerit
[010] tenementum suum in manum suam ceperit simplici tamen captione
[011] propter vastum et destructionem, dum tamen paratus fuerit⁵ restituere,
[012] facta inde⁶ plenius satisfactione de vasto facto et accepta securitate de
[013] vasto ulterius non faciendo. Quod etiam observari potest si aliquis hoc
[014] fecerit cuius interfuerit parens vel amicus qui forte custodiam habuerit.
[015] Et de hac materia inveniatur in itinere Martini de Pateshilla ad assisas
[016] novæ disseisinæ capiendas et gaolas deliberandas in comitatu Norhamtoniæ,
[017] assisa novæ disseisinæ, si Rogerus de Deneford.⁷ Et sic intentio
[018] deicientis vel impedientis quandoque excusat a disseisina. Talibus enim
[019] personis conceditur rationabile estoverium et non vastum, et si in eo quod
[020] modum excedit et mensuram impediantur, non erit per hoc eis iniuriatum.
[021] Item non competit assisa uxori per se sine viro nec cum viro si vir donationem
[022] fecerit de hereditate uxoris vivente uxore, quia ipsa per se sine
[023] viro assisam portare non poterit in vita viri nec post mortem. Et unde si
[024] ambo nominentur cadit assisa, quia vir iniuste non est disseisitus nec ipsa
[025] sine viro conqueri⁸ potest, nec⁹ ambo fecerunt¹⁰ disseisinam. Item non
[026] competit domino contra tenentem suum¹¹ de servitio ei detento quia locum
[027] habet ibi districtio: contra alium bene competit, ut infra dicetur. <Dum
[028] tamen districtio non vertatur ad disseisinam, quod multis modis fieri poterit
[029] nisi fuerit rationabile, ut alibi.> <Si autem tenens ad assisam
[030] respondeat ita quod assisa¹² non iacet inter ipsum et dominum suum, per
[031] hoc cognoscit quod de eo tenet et sic cadit assisa, et per hoc quod
[032] assisa cadit in eodem iudicio, statim per hoc surgit districtio, unde statim
[033] præcipiat iustitiarius vicecomiti quod sit in auxilium domino ad distringendum
[034] si dominus non sufficit. Si autem tenens dominum suum deadvocaverit,
[035] statim facit eum non tenentem quantum ad se ipsum, licet re vera
[036] tenens sit, et sic statim locum habet disseisina multis rationibus, ut si
[037] extraneus distringat tenentem ad solvendum ei, statim iacet assisa inter
[038] dominum et extraneum. Si autem tenens gratis solverit extraneo, tunc
[039] iacebit assisa in persona utriusque. Item potest quis esse tenens meus

Notes

1. et, OB, MA, MB, CM, OC, CE.

2. sit, OB, MA.

3. posuit, MA, CM, LA, Y.

4. fecerit, V, Y.

5. sit, Y, MG.

6. tamen, OB, MA, MB, CM.

7. Doneford, OA, CE, OC, MG, Y.

8. comperti, MA, MB, CM.

9. ne, OA, CE, Co.

10. fecerint, OA, CE, MA, MB, CM, Co.

11. Om., LA, Y.

12. Om., MA, MB.