[001] unam carucatam nisi illam teneat sicut antecessor illam tenuit, strictam [002] vel largam. Item quod dicitur de tenemento dici debet de pertinentiis, [003] quod25 sicut12 antecessor27 tenementum26 illud tenuit cum pertinentiis et [004] quas habuit quando obiit, tales peti possunt, ut si prius dedit ante mortem [005] advocationem, talis advocatio non debet nominari inter pertinentias quas [006] habuit quando obiit. Et in hoc casu videndum erit si tenens non teneat, [007] quod aliquando tenuit post mortem antecessoris, quando desiit possidere, [008] utrum videlicet ante impetrationem vel post vel ante litem inceptam vel [009] post, et ita quod in mora non extiterit, excepto eo quod si erga dominum [010] capitalem petierit per assisam, sive totum tenuerit sive partem, procedet [011] assisa quandocumque desierit possidere, dum tamen alius in seisina sit [012] per ipsum de hoc quod defuerit, de quo si29 dubitetur inquiri poterit per [013] assisam: ut de itinere Martini de Pateshilla in comitatu Warrewickiæ anno [014] regis Henrici quinto. Item si tenuit et dolo desiit possidere mutandi [015] iudicii causa propter litem futuram cum impetratum sit vel inceptum, pro [016] possessore habebitur, et tam ille quam ille ad quem res translata fuerit [017] simul vel eorum alter poterit conveniri pro voluntate petentis.30 <Et ideo [018] cum per talem translationem post impetrationem non desinat possidere, [019] numquam mutare poterit causam possidendi nec feodum sibi facere per [020] talem feoffamentum, et semper erit ut custos. Et ideo si post tale feoffamentum [021] obierit herede suo infra ætatem existente qui vocatus fuerit ad [022] warantum, non expectabitur ætas quia antecessor suus non mutavit [023] causam possidendi per talem translationem. Sumi poterit exemplum de [024] brevi de ingressu post disseisinam ubi in vitam disseisiti assisa arramiata [025] est et visus terræ factus est,31 vel sine clausulis illis, non expectatur ætas [026] heredis disseisitoris, quod quidem fieret nisi assisa esset arramiata cum [027] posset. Et etiam quamvis assisa mortis32 arramiata non esset erga dominum [028] capitalem, tamen si alienaverit, et maxime dum heres fuerit infra [029] ætatem, et inde feoffaverit aliquem, et mortuo domino capitali, heres [030] domini capitalis vocetur ad warantum per cartam patris sui, propter hoc [031] non remanebit assisa capienda, sed capienda erit tali modo quod si petens [032] recuperet salva sit tenenti warantia sua cum heres domini capitalis ad [033] ætatem pervenerit. Ut de ultimo itinere Martini de Pateshilla in comitatu [034] Norfolciæ anno regis Henrici duodecimo assisa mortis,33 si Eudo pater [035] Walteri, de sex et triginta acris terræ cum pertinentiis in Esterburgh, [036] quam terram Ranulfus de Braham tenuit, qui vocavit inde34 ad warantum [037] Rogerum le Bygod qui tunc fuit infra ætatem ct per cartam Henrici [038] Bygod comitis Norfolciæ patris ipsius Rogeri, et ubi consideratum fuit