[001] de Bissopestone,18 dum tamen servitia certa sint. Si autem incerta, [002] qualecumque fuerit tenementum, tunc erit villenagium ubi nec assisa novæ [003] disseisinæ nec mortis antecessoris nec alia non19 magis quam in villano [004] socagio, nisi tantum iurata inter tales consimiles secundum consuetudinem [005] manerii. Et de hac materia inveniri poterit de20 itinere Willelmi de Ralegha [006] in21 comitatu Middelsexiæ22 de termino Sanctæ Trinitatis sub uno volumine [007] anno regis Henrici tertio decimo, ubi distinguuntur plura genera hominum [008] tenentium diversis modis. Item si obiciatur villenagium tali adiectione, [009] quod quis assisam portare non possit quia villanus est et pater suus vel [010] alius antecessorum23 quorum seisinam petierit per assisam mortis antecessoris, [011] si nulla sit hinc inde probatio, poterit per iuratam veritas declarari, [012] si uterque sponte se posuerit in iuratam. Ut de itinere Willelmi de Ralegha [013] comitatu Bukinghamiæ, assisa mortis antecessoris, si Walterus le Gardinus: [014] et similiter de itinere eiusdem in comitatu Middelsexiæ anno regis [015] Henrici tertio decimo, assisa mortis antecessoris, si Godefridus. Et si [016] inquiri debeat per parentes de statu parentum mortuorum, videtur quod [017] f.200b] non possit quia de statu alicuius post mortem non quæritur. [018] Inquiri autem non24 debet utrum bastardus sit qui mortuus est vel villanus. [019] Inquiri tamen poterit utrum talis fuit ut supra vel non. Item si simpliciter [020] opponatur quod querens villanus sit, et querens hoc neget vel se non [021] cognoscat ad villanum, tunc procedat25 assisa ac si nihil dictum esset quare [022] assisa remaneret: ut de itinere episcopi Dunelmensis et Martini de Pateshilla [023] in comitatu Eboraci anno regis Henrici tertio, assisa novæ disseisinæ, [024] si Iacobus filius Siwardi. Item esto quod excipiatur de villenagio et querens [025] negaverit, et replicetur quod querens semel se cognovit ad villanum in [026] curia regis vel alia quæ habeat26 recordum, tunc per talem cognitionem [027] obstabit cognoscenti in omni iudicio vel iurata exceptio imperpetuum. Et [028] cum hoc sit propositum, si contingat quod iuratores hoc probato in alio [029] iudicio vel assisa tali dederint liberum tenementum sicut libero, convincendi [030] erunt de periurio: ut de termino Sanctæ Trinitatis anno regis Henrici [031] quarto comitatu Dorsetiæ, de Hamelino filio Radulfi. Sed esto quod quis [032] se ponat in iuratam super ista exceptione et iuratores dicant se nescire [033] utrum villanus sit vel non, in hoc dubio pro libertate debet iudicari, quia [034] si nesciunt utrum talis sit vel non, tunc nesciunt eum esse talem scilicet [035] villanum, et quotiens dubitatur an quid sit, perinde est ac si non esset [036] illud. Et generaliter in omni casu ubi quis dicit quod villanus sit querens,