[001] quia contra ipsum non tenet assisa novæ disseisinæ nec mortis antecessoris, [002] quia si12 servus sub potestate constitutus primæ facie habeat querelam vel [003] actionem, dominus contra ipsum habet competentem exceptionem servitutis [004] et servus nullam replicationem. Sed quare non habet dominus assisam [005] novæ disseisinæ statim cum servus sub potestate sua constitutus tenementum [006] adquisierit ex quacumque causa, cum dicatur quod quidquid per [007] servum adquiritur id domino adquiritur? Et unde videtur quod statim ex [008] quo servus est in possessione, quod dominus per eum possidet, et ideo si [009] servus eiciatur quod dominus per ipsum sit eiectus. Item quod per servum [010] adquiritur, id domino adquiritur, etiam nescienti et ignoranti et13 adhuc [011] dormienti. Ad quod imprimis videndum erit utrum servus perquisitum [012] fecerit nomine suo proprio vel nomine domini sui.14 Si autem nomine [013] domini sui et15 ad opus domini16 stipulatus fuerit et contraxerit,17 id statim [014] adquiritur domino per servum sicut per procuratorem suum, et quandocumque [015] servus18 eiectus fuerit, statim competit assisa domino et non servo. [016] Si autem vice versa stipulatus sit servus sibi ipsi19 et non domino, id non [017] statim adquiritur domino quamvis illud20 sit sub voluntate et potestate sua, [018] antequam dominus apprehensus fuerit possessionem, quod quidem impune [019] facere poterit21 si voluerit propter exceptionem quæ ei competit, et contra [020] quam in hoc casu nulla competit replicatio, dum tamen ipse dominus faciat [021] feoffatori servi sui in homagiis et servitiis et aliis quod servus facere teneretur. [022] Et cum dominus ita seisinam habuerit de manu sua poterit restitutionem [023] facere servo vel alii, tenendi libere vel in villenagio, et extunc competit [024] domino assisa novæ disseisinæ vel non competit, secundum quod sic [025] vel sic. Cum autem villanus sub potestate constitutus sic seisitus moriatur [026] antequam dominus manus apposuerit, poterit esse contentio inter22 dominum [027] servi et feoffatorem, cuius illorum debeat esse eschæta tenementum [028] sic per servum adquisitum. Et videtur quod non poterit esse eschæta domini [029] f.25b] quia servus de eo non tenuit, sed de suo feoffatore. Item nec eschæta [030] feoffatoris, cum servus feoffatus liber sit et heredes habeat quantum [031] ad suum feoffatorem propter suum factum23 et24 feoffamentum. Et unde [032] si primo feoffator se posuerit in seisinam, dominus servi nullam habebit [033] versus eum actionem: heredes tamen feoffati habebunt assisam mortis [034] antecessoris, et cum per assisam recuperaverint, tunc erit illud tenementum [035] in voluntate domini sicut prius fuit25 tempore antecessoris. Et sciendum [036] quod in hoc casu contra omnes competit assisa mortis antecessoris in per-