[001] inter appellatum victorem et alium probatorem de novo appellantem. Si [002] autem plegios invenire non possit,23 aut regnum abiuret vel remaneat perpetuo [003] in prisona.
Si autem defensionem non susceperit in propria persona, sed excipiat et iudicium petat, si contra talem cognoscentem se esse latronem debeat respondere.
[005] CUM autem in propria persona per corpus defensionem non intraverit, [006] poterit excipere contra probatorem, et petere sibi allocari si debeat tali [007] f.153b] respondere qui est latro cognoscens, vel talis quod vocem habere [008] non debeat versus hominem fidelem. Et cum ipse24 sit fidelis homo et in [009] assisa domini regis etcetera, et in franco plegio, et dominum habet qui [010] ipsum advocat, et tunc sic.
De defensione appellati.
[012] ET B. venit et defendit societatem, latrocinium, et totum ut supra, sicut [013] versus eum qui est latro cognoscens, et ipse homo fidelis et25 in franco [014] plegio, et in assisa domini regis, et dominum habet qui ipsum advocat. Et [015] quo casu si hoc per patriam convictum fuerit, damnibitur probator appellans [016] et liberabitur appellatus. Si autem sic dicat appellatus simpliciter quod [017] defendit totum sicut versus latronem cognoscentem, et de fidelitate se ponat [018] super patriam, si per patriam fuerit male creditus, cum pares sint in culpa [019] appellans et appellatus, statim vadietur inter eos duellum. Et eodem modo [020] cum fuerit requisitus appellatus, si fuerit in franco plegio et in assisa [021] domini regis, vel si fuerit dominus qui ipsum advocet, nec sit aliquod boni [022] quod pro se habeat, statim vadietur duellum, cum omnia bona ei defecerint. [023] Item si appellatus alias rettatus fuerit de maleficio, vel indictatus per milites [024] et villatas et legales homines qui præsentes fuerint et hoc testentur. Item [025] si26 alias ab alio probatore appellatus fuerit propter tales suspiciones, vadietur [026] duellum. Et eodem modo si cum probator primum appellatum devicerit, [027] fiat de aliis appellatis omnibus sicut de primo.
Si probator fecerit quod promisit, teneatur ei conventio.
[029] CUM autem probator fecerit quod promisit, teneatur ei conventio, quod [030] vitam habeat et membra, sed in regno remanere non poterit, etiam si velit [031] plegios invenire. Si autem probator victus fuerit antequam duella sua perfecerit, [032] vel mortuus casu vel morte naturali, alii qui appellati sunt ab eo et [033] non convicti, propter suspicionem appelli probatoris remaneant sub plegiis [034] ad standum recto, si quis versus eos loqui voluerit. Et si plegios27 invenire28 [035] non possint, abiurent regnum. Si autem appellati per appellum se forte [036] subtraxerint, et mortuo probatore redire voluerint, cum propter appellum [037] et propter fugam magis suspecti habeantur, si redierint capiantur, nec sunt