[001] declinare poterit duellum, sicut infra dicetur de exceptionibus. Sed cum [002] semel sic80 duellum declinaverit, si ex pænitentia recurrere voluerit ad defensionem [003] per corpus, non audietur, quia non admittitur in hoc81 casu82 [004] variatio.
Si omnia concurrant quæ iungunt appellum statim vadietur duellum.
[006] CUM autem elegerit defensionem per corpus,83 et omnia concurrant quæ [007] iungunt appellum, statim vadietur84 duellum. Et quo85 casu86 si a pluribus [008] appellatus fuerit de uno facto et una plaga et versus unum se defenderit, [009] recedet quietus versus omnes alios appellantes et etiam de secta regis, quia [010] per hoc purgat innocentiam suam87 versus omnes, ac si se poneret super [011] patriam et patria omnino ipsum adquietaverit. Si autem neutrum istorum [012] facere voluerit, quasi convictus et indefensus remanebit.
Si plures appellaverint unum, sed de diversis factis sicut de diversis plagis.
[014] ITEM cum plures sic appellaverint unum de uno facto et una88 plaga, et [015] primus appellans post duelli vadiationem antequam percutiatur moriatur, [016] f.139] vel sine sui culpa inutilis ad pugnandum1 efficiatur, vel si de eo [017] humanitus contigerit, ille qui superstes fuerit disrationabit, et ad diem duelli [018] quo ille2 primus venire debuit veniat armatus, et eodem die duellum percutiat. [019] Et ita fiat de pluribus appellantibus sicut de isto secundo si de aliis [020] aliquid contingat humanitus. Si autem ille primus appellans sequi noluerit [021] et defaltam fecerit, vel si præsens se retraxerit, aliud erit.
Si ante duellum percussum omnes appellantes mori contingat.
[023] SI autem ante duellum percussum omnes3 mori contigerit4 vel omnes efficiantur [024] inutiles ad pugnandum, sic cadet appellum. Sed tamen appellatus [025] propter hoc non defenditur a felonia licet defendatur de appello. Et ideo [026] rex sequi poterit pro pace sua si voluerit. Si autem ante duellum percussum [027] appellatum5 mori6 contigerit, sic cadit appellum, et numquam convincetur [028] felonia. Si autem appellatus ab uno ex pluribus sic appellantibus victus [029] fuerit, hoc aliis sufficiet ad victoriam, quia per unum appellantem convinci [030] poterit unicum factum et una felonia. Cum autem primus appellans [031] unum sic appellaverit de uno facto, et alium vel plures de forcia et de7 consilio [032] vel præcepto, statim ante duellum vadiatum appellatus de facto non [033] est per plegios dimittendus, nisi hoc fuerit de gratia, et tunc per ballium, [034] scilicet corpus pro corpore, et appellati de forcia sunt replegiabiles donec [035] ille de facto convincatur vel se8 defenderit. Et percusso duello si appellans