Harvard Law School Library
Bracton Online -- Latin
Previous   Volume 2, Page 255  Next    

Go to Volume:      Page:    



[001] earum eas maritare singulas cum suis rationabilibus portionibus. Et si ab
 [002] initio omnes maiores extiterint, nihilominus in custodia dominorum erunt
 [003] donec per consilium et dispositionem dominorum maritentur, quia sine
 [004] ipsorum dispositione vel assensu, mulier hereditatem habens maritari non
 [005] potest, nec etiam in vita antecessoris2 de iure sine assensu domini capitalis.
 [006] Quod si olim fecissent, hereditatem amitterent sine spe recuperandi, nisi
 [007] per solam gratiam. Hodie tamen incurrunt aliam pœnam, sicut inferius
 [008] dicetur, et hoc ideo ne cogatur dominus homagium capere de capitali inimico
 [009] vel de alio minus idoneo. Cum autem quandocumque licentia et consensus
 [010] domini requiratur, tenetur dominus aut3 consentire aut iustam
 [011] causam ostendere quare consentire non debeat: et cum nullam causam
 [012] ostenderit nec consentire velit, poterit mulier de consilio parentum impune
 [013] et licite maritari. Ex hoc autem sequitur quæstio si mulier dotem habens
 [014] possit pro voluntate sua alicui nubere, præter assensum4 waranti sui de dote
 [015] sua, et si fecerit si debeat dotem5 amittere, cum maritus suus inde nullum
 [016] homagium waranto suo facere teneatur, sed cum affidatione fidelitatem
 [017] tantum, cum olim ex tali causa dotem amitteret, nunc autem6 non amittet.
 [018] Cum femina plenæ ætatis heres extiterit, et de feodo plurium dominorum
 [019] tenere debeat, tunc sufficiet7 ad se maritandum requirere assensum domini
 [020] capitalis primi feoffatoris et cui antecessores sui fecerunt8 ligeantiam. Item
 [021] cum semel legitime maritatæ fuerint, et postea viduæ effectæ, iterum non
 [022] tenebuntur sub custodia dominorum, licet teneantur assensum eorum requirere
 [023] maritandi se, ratione prædicta. Solet dici aliquando quod putagium
 [024] hereditatem non adimit generaliter. Sed hoc non est intellegendum de putagio
 [025] filiarum et heredum, sed de putagio matris, quia filius legitimus heres
 [026] est quem nuptiæ demonstrant, quia præsumitur quis esse filius eo quod
 [027] nascitur ex uxore, dum tamen talis non sit præsumptio quod admittat probationem
 [028] in contrarium, secundum quod supra in parte dictum est. In custodia
 [029] socagii ubi plura sunt feoffamenta tenendi in socagio, non erit requirendum
 [030] de prioritate vel posteritate9 feoffamentorum, cum tantum unus sit
 [031] custos consanguinitatis iure parens propinquior. Nec multum refert utrum
 [032] talis legitimus sit vel bastardus. Et hæc vera sunt quod locum non habebit
 [033] prioritas et10 posteritas,11 nisi ita de consuetudine sit quod ad dominos capitales
 [034] pertinere debeat custodia et maritagium de socagio sicut de feodo
 [035] militari, sicut observatur in episcopatu Wintoniensi et alibi. Et unde si
 [036] plura sint feoffamenta in socagio et a pluribus, ubi talis observatur consuetudo
 [037] erit ad prioritatem recurrendum. Et si non sit nisi unus talis dominus

Notes

2. antecessorum, V, MA; antecess., MSS. var.

3. Om., V, CE, Y, MG, CM.

4. consensum, OB, MA, MB.

5. dotem suam, V, OA, LA, OC, MC.

6. tamen, V, OA, LA, MC.

7. sufficiat, MG, CM, Y, OC.

8. fecerint, V, MG.

9. posterioritate, V, OB, OA, MA, Y.

10. nec, MG, Y.

11. posterioritas, MSS. var.

Contact: specialc@law.harvard.edu
Page last reviewed April 2003.
© 2003 The President and Fellows of Harvard College