Bracton: Thorne Edition: Latin. Volume 2, Page 243

Harvard Law School Library

Bracton Online -- Latin

Volume 2, Page 243

Next

Go to Volume: Page:

[001] distringat⁴¹ tenens suus ipsum omnino deadvocaverit, statim cessabit districtio.
[002] Et oportebit quod dominus sibi provideat alio modo sive ius habuerit
[003] in servitio sive non, ad seisinam suam repetendam, et hoc per breve de
[004] servitiis et consuetudinibus quæ ei facere solet, ita quod breve loquatur
[005] tantum de seisina et⁴² non de iure, et tunc non erit ibi duellum nec magna
[006] assisa cum breve loquatur tantum de seisina.⁴³ <Et poterit tenens tenere
[007] de domino suo qui attornavit⁴⁴ servitium suum alteri cum districtione, et
[008] ita poterit tenens deadvocare eum cui servitium attornatum est. Sed in hoc
[009] casu non cessabit districtio propter deadvocationem. Sed si utrumque
[010] attornaverit de voluntate tenentis, aliud erit. Vel si utrumque deadvocaverit,
[011] dominum qui attornaverit et attornatum. Sed cum cessaverit districtio
[012] per deadvocationem, et dominus probare possit seisinam suam, et cum
[013] per deadvocationem tenentis incipiat esse non tenens, locum habere debet
[014] assisa novæ⁴⁵ disseisinæ.⁴⁶ Et ad hoc bona est ratio. Sed cum omnino deadvocatus
[015] fuerit dominus, nullum habebit breve de servitiis⁴⁷ et consuetudinibus,
[016] quia nihil clamat tenere de eo, igitur alio modo procedendum.⁴⁸>
[017] Sed cum dominus petat servitium, et unde recenter fuit in seisina, aut
[018] tenens confitebitur vel nihil respondebit⁴⁹ ad proposita, vel omnino negabit
[019] et defendet.⁵⁰ Si autem confiteatur, planum est. Si autem nihil respon-
[020] f.84] deat, indefensus erit. Si autem negaverit, oportet quod petens probet
[021] intentionem et seisinam suam. Sed refert qualiter, quia si offerat probare
[022] per corpus hominis,¹ non iacebit duellum quia non agitur de ipso iure: nec
[023] si tenens² vellet se defendere per duellum, vel ponere se in magnam assisam,
[024] non iacebit³ pari ratione, quia non agitur de iure. Oportet igitur de necessitate
[025] quod petens probet per patriam, et tenens per patriam se defendat,
[026] cum veritas sit sub dubio propter negationem tenentis. Et si tenens probare
[027] noluerit⁴ per patriam, cum nullam aliam habuerit⁵ probationem denegabitur
[028] ei actio. Sed cum se posuerit super patriam in⁶ probatione deficiat,⁷
[029] amittet, sive ius habuerit sive non. Et licet ius habuerit, deficere tamen
[030] poterit probatio. Si autem tenens se ponere noluerit super patriam, cum
[031] nullam aliam habeat⁸ defensionem, erit indefensus, et petens recuperabit,
[032] sicut videri poterit in assisis⁹ ad exemplum, ubi querens vel petens ad intentionem
[033] suam probandam se posuerit in assisam, et tenens assisam recusaverit.

Notes

41. distringatur, MA, MG.

42-43. Om., OB, MA, MB.

44. attornaverit, OA, MB, V.

46. Om., OA, CM, Y.

45-46. Om., CE.

47. servitio, OB, MB, CM.

48. procedendum est, MG, CM; proc. erit, V.

49. respondit, CM, V.

50. defendit, OC, V.

1. Om., OC; cuiusdam liberi hominis, MG, V.

2. Om., OB, MA, MB.

3. iacebunt, OA, LA, MB, MC, V.

4. voluerit, OB, MA, MB, OC.

5. habeat, OB, MA, MB.

6-7. et in probatione defecerit, MG, V.

8. habuerit, MA, V.

9. assisa, V, CM, MA; assis., OB, OC, MB, MG, Y.