Bracton: Thorne Edition: Latin. Volume 2, Page 160

Harvard Law School Library

Bracton Online -- Latin

Volume 2, Page 160

Next

Go to Volume: Page:

[001] aliud dare advocationem. Laici tamen secundum communem usum propter
[002] eorum simplicitatem dant ecclesias, quod nihil aliud est dicere quam
[003] præsentare. Laicus igitur¹³ præsentat ad ecclesiam vacantem secundum
[004] quod construitur lignis¹⁴ et lapidibus, ut præsentatus ecclesiam¹⁵ regat, et
[005] episcopus eam¹⁶ dat, scilicet præsentatum admittit ad regimen et instituit.
[006] Si autem dominus fundi advocationem dederit, scilicet illud ius præsentandi,
[007] aliud erit. Si quis autem donationem fecerit viris religiosis, et dederit
[008] eis ecclesiam ita quod illam habeant in proprios usus, sic remanebit illis¹⁷
[009] ecclesia imperpetuum. Sed tamen¹⁸ ius advocationis ad illos non transfertur,
[010] quia ius advocationis semper remanet cum patrono, et unde illam
[011] ulterius conferre non poterunt alicui clerico, cum ius advocationis et ius
[012] præsentandi semper remaneat cum patrono. Si autem eis dederit quis ius
[013] advocationis alicuius ecclesiæ, ipsi de gratia et dispensatione poterunt eam
[014] in proprios usus retinere, vel ad eam præsentare, et ius advocationis et
[015] patronatum sibi retinere. Habet tamen huiusmodi donatio ex consuetudine
[016] et ab usu aliam interpretationem et alium intellectum, ut si dicat quis, Do
[017] talem ecclesiam talibus viris religiosis, ubi mentionem facere deberet de
[018] advocatione, sufficit donatio talis quantum ad ius¹⁹ advocationis transferendum,²⁰
[019] et propter simplicitatem laicorum interpretatur, quod laicus per
[020] hæc verba dat quidquid iuris habet in ecclesia illa, scilicet ius advocationis
[021] simul cum ecclesia, secundum quod inveniri poterit de termino Sanctæ
[022] f.53b] Trinitatis, anno regis²¹ Henrici quarto, comitatu Lincolniæ, de
[023] ecclesia de Wyclive²² data priori de Markeby.

Qualiter quis uti debeat servitute in communa pasturæ.

[025] ITEM videndum qualiter quis uti debeat iure sibi concesso ad retinendam
[026] possessionem et iuris sui declarationem. Et primo de servitutibus, ut si
[027] cui concedatur in alieno ius pascendi, statim cum possit immittat²³ pecora
[028] sua, unum vel plura, et per hoc retinebit seisinam suam. Unum dico, quia
[029] si ad²⁴ plura usque ad mille, vel sine numero, sufficit ad seisinam retinendam
[030] si unicum immittat. Item si ius pascendi per totum fundum concedatur,
[031] sufficit ad seisinam retinendam per totum fundum si unicum immittat
[032] eo animo ut per totum pascat: quod quidem si ei permissum non fuerit,
[033] quod uti non possit omnino vel commode, competit ei assisa novæ disseisinæ,
[034] licet antea²⁵ usus non fuerit in veritate, propter quasi seisinam et quasi
[035] usum ex prima voluntate concedentis. Et cum sic in veritate usus fuerit,

Notes

13. enim, OB, MA, MB, CE, Y, CM.

14. ex lignis, V, OC.

15. eam, OB, MA, MB, CE, CM; eam ecclesiam, MC.

16. Om., OA, LA, OC, MG.

17. eis, OB, MA, MB, CM.

18. cum, OA, LA, OC, OB, CE, CM, MC.

19-20. iura advocationis transferenda, OB, MA (transferri), MB, CE, CM.

21. regni regis, V, OC, Y.

22. Wychyne, Wiclyme, Whichene, Widnie, Widine, Wydon, MSS. var.

23. immittit, V, CM, OC.

24. Om., OB, MA, MB.

25. Om., MG; ante, OC; omnino, LA.