Bracton: Thorne Edition: Latin. Volume 2, Page 149

Harvard Law School Library

Bracton Online -- Latin

Volume 2, Page 149

Next

Go to Volume: Page:

[001] non, quia adhuc durat obligatio inter heredes primi tenentis et secundi, et
[002] non sunt deusitati cum uti vellent si possent. Et ita poterit quis ex conventione
[003] speciali renuntiare his quæ pro se introducta sunt et suis qui a se
[004] f.49] causam trahunt et originem. Et sicut poterit quis renuntiare his
[005] quæ pro se et suis introducta sunt contra ius commune, ita non poterit
[006] renuntiare his quæ pro aliis introducta sunt et in præiudicium aliorum,
[007] quia hoc esset iniuriosum aliis cum hoc noluerint,¹ sibi ipsi non erit iniuriosum
[008] cum² hoc voluerit³ licet contra ius commune. Scienti enim et volenti
[009] non fit iniuria, et ideo dicit scienti et volenti, quia qui errat non consentit.
[010] Item esto quod quis donationem faciat sub his verbis, scilicet tenendum tali
[011] et heredibus suis, vel cui dare vel legare voluerit. Videtur prima facie quod
[012] hæc dictio legare supervacua sit et haberi debeat pro non adiecta, cum laicum
[013] feodum legari non possit nisi in rebus specialibus sicut in⁴ burgagiis.
[014] Et unde si laicum feodum petatur ex causa testamentaria in seculari foro,
[015] audiri non debet legatarius quia causa testamentaria in tali foro non tractatur,
[016] sed specialiter excipitur ne tractetur. Si autem petatur in foro ecclesiastico,
[017] ibi⁵ obstabit regia prohibitio: et unde videtur quod in quolibet
[018] foro deficiet⁶ ei actio cum sit extra possessionem. Sed si in possessione extiterit
[019] ex causa legati et heres petat per assisam mortis antecessoris, quæritur
[020] si elidi possit actio petentis per exceptionem donationis ex causa legati,
[021] ex quo antecessor testator hoc voluit,⁷ licet contra ius commune, ad tollendam
[022] assisam mortis antecessoris. Respondeo, videtur quod talis adiectio
[023] valere non debeat quod legare possit, cum legatum sit donatio mortis causa,
[024] et legatum tantum morte confirmatur et donatione inter vivos traditione.
[025] Si autem esse debeat donatio inter vivos, tunc oportet quod traditio sequatur
[026] in vita donatoris. Si autem mortis causa, sequitur traditio post
[027] mortem. Sed si nulla traditio ante mortem, tunc non valebit donatio inter
[028] vivos non magis quam assignatio. Si autem post mortem fiat traditio quasi
[029] ex donatione inter vivos, per modum adiectum in donatione, quasi de
[030] legato, non valebit ut donatio inter vivos, quia in vita non est subsecuta
[031] traditio, nec etiam ut legatum, quia⁸ non est purum legatum, sed adiectio
[032] et sequela donationis inter vivos: et ideo nulla ratione valere debet ut donatio
[033] vel legatum, et cum tali donatario nulla competeret actio si esset extra
[034] seisinam merito, nec competet⁹ ei exceptio contra assisam mortis antecessoris,
[035] cum sit in seisina.

Qualiter quis uti debeat seisina.

[037] CUM autem possessio fuerit adquisita, quamvis donatarius statim habeat

Notes

1. voluerint, MSS. var.

3. noluerit, OA, LA.

2-3. Om., MC.

4. Om., LA, OA, OC, MC.

5. ex, OB, MA, MB, CE, CM.

6. deficit, OA, LA, OC, MG, V.

7. noluit, MSS. var.

8. Om., OB, MA, MB.

9. competeret, V, MG, CM; competit, MA.