Harvard Law School Library

Bracton Online -- Latin

Previous   Volume 4, Page 41  Next    

Go to Volume:      Page:    




[001] cum pertinentiis in tali villa, quam C. in curia nostra etcetera clamat
[002] ut ius suum versus prædictum B., vel si idem B. alium ingressum non
[003] habuit in terram illam cum pertinentiis quam per hoc quod se intrusit in
[004] terram illam30 post mortem prædicti A. patris sui, cui prædictus C.
[005] f.325b] terram illam dimisit ad terminum qui præteriit ut dicitur,
[006] quia tam prædictus etcetera. Et hæc exempli causa sufficiant, quia infiniti
[007] sunt ingressus et formæ brevium infinitæ, et31 variantur32 formæ
[008] inquisitionum multipliciter, et sæpius secundum varietatem brevium et
[009] responsionum. Et de33 quibus omnibus cum sint infinita mentio fieri
[010] non poterit.

Item breve si per uxorem quæ non nisi dotem etcetera.


[012] ITEM si uxor alienaverit dotem et dicatur in brevi de ingressu: et in
[013] quam talis non habet ingressum nisi per talem quæ fuit uxor talis, quæ34
[014] terram illam ei dimisit et quæ non nisi dotem inde habuit de dono talis
[015] quondam viri sui, post mortem cuius terra illa reverti debuit ad talem
[016] sicut ad warantum de dote sua, si tenens ingressum illum per talem defendat
[017] et dicat quod nullum habet ingressum per prædictam uxorem, sed per
[018] talem antecessorem ipsius petentis cuius heres ipse est, qui terram illam
[019] ei dedit per cartam suam quam profert et quæ hoc testatur, si ex parte
[020] adversa replicetur quod carta valere non debeat eo quod facta fuit dum
[021] donator non fuit compos suæ35 mentis,36 tunc fiat ut supra, quia cognoscit
[022] quodam modo cartam et donum, licet invalidum et de iure irritandum.
[023] Item si carta omnino dedicatur, vel dicatur quod valere non debeat quia ille
[024] qui donasse debuit nullam omnino seisinam inde habuit, tunc petens
[025] probet37 dictum suum si possit. Sed38 simplici voci suæ non erit credendum
[026] nisi sufficientem habeat probationem, nisi ita sit quod credendum sit ei et
[027] simplici voci suæ cum causæ cognitione. Et quo39 casu tenens se ponat40 in
[028] iuratam per hæc verba. Sed videndum erit utrum ille qui dedit heres fuit41
[029] et42 warantus de dote mulieris vel43 extranea persona. Quod si non, non44
[030] valeret donatio: sed45 sic, valere poterit. Potest enim dare heres id quod
[031] suum est, scilicet proprietatem, ius et feodum, et46 attornare donatario
[032] servitium ita quod uxor tenens quoad47 vixerit48 habeat liberum tenementum.
[033] Et si uxor tenens dum vixerit se dimiserit et donatario seisinam
[034] suam49 reddiderit, non habet propter hoc donatarius ingressum per uxorem
[035] sed per heredem, quod secus esset si tantum per uxorem. Ideo dicatur:



Notes

30. Om., OA, CE, OB, MA, MB, Y.

31. Om., OB, MA, MB.

32. v. quia, OB, MA, MB.

33. Om., OB, MA, MB, CM.

34. qui, V, MG, CE.

35-36. sui nec sanae mentis, OB, MA, MB.

37. probat, OC, MG.

38. quia, OB, MA, MB.

39. in quo, V, MA.

40. ponet, OB, OA, LA.

41. erit, OB, MA, MB.

42. vel, OC, MG.

43. et, OB, MA, MB.

44. Om., OC, MG.

45. si, OB, MA, MB; sed si, V.

46. Om., OB, MA, MB.

47-48. quo advixerit, OB, OC, MA, MG, CM.

49. Om., OB, MA, MB, CM.


Contact: specialc@law.harvard.edu
Page last reviewed April 2003.
© 2003 The President and Fellows of Harvard College